„Zmierzch” dotyka zjawiska starości i odchodzenia, jest bardzo osobistym przekazem Urszuli Kluz-Knopek, która przy realizacji projektu współpracowała ze swoimi rodzicami. Ogromny szacunek, z jakim artystka potraktowała starość, to afirmacja cudu, jakim jest człowiek na każdym etapie swojego życia. „Latający Dom Dobrej Śmierci” to natomiast próba podjęcia tematu śmierci i umierania we współczesnej kulturze.
Spotkanie w olsztyńskiej Galerii BWA poprowadziła Iza Moczarna-Pasiek, artystka, która w swojej twórczości również podejmuje tematy związane z tabu dotyczącymi zjawisk społecznych w Polsce. Tym razem obie artystki zajęły się tematyką najtrudniejszą – oswajaniem śmierci i odchodzenia.
Podczas spotkania szukano odpowiedzi na pytania, czy śmierć w dzisiejszych czasach – czasach długiego życia, kultu ciała, odrzucenia żałoby i rytuałów pogrzebowych – można spróbować oswoić? Czy dziś możemy mówić o zjawisku „dobrej śmierci”?
